U jednego z klientów zaszła konieczność uruchomienia serwera DHCP (poprzednio zarządzany był przez dostawce internetu). Dodatkowo chciałem uruchomić cache serwer DNS (aby zminimalizować czas oczekiwania na odpowiedzi DNS). Oczywiście w ramach bezpieczeństwa i dobrych praktyk obie usługi powinny być odseparowane od siebie. Padł pomysł uruchomienia ich w oddzielnych wirtualnych maszynach (aby zminimalizować ilość pracujących komputerów fizycznych).

W tym celu został zainstalowany Proxmox, a w nim utworzyłem VM z serwerem DHCP, DNS oraz trzecią wirtualkę z kliencką wersją Ubuntu. Po co? Żeby zarządzać całą infrastrukturą IT.

Swoją drogą, w jednym z poprzednich wpisów opisywałem już ten przypadek od strony sieciowej…

Serwery lokalne zostały zainstalowane, skonfigurowane – wszystko gra 🙂 Teraz przyszła pora, aby uruchomić dostęp zdalny. Nie będę jeździł przecież do klienta z każdą pierdołą – czasami wystarczą przysłowiowe trzy kliknięcia 😀 Przekierowanie portów nie wchodzi w grę – brama domyślna jest pod administracją ISP. Kiedyś na warsztatach Arek Siczek prezentował rozwiązanie JFrog, które idealnie nadaje się do takich rozwiązań. Jako że kiedyś już je testowałem i zdało egzamin zdecydowałem o wdrożeniu go i tutaj.

Jak wygląda wdrożenie od strony administratora? Wystarczy w panelu zarejestrować nowe urządzenie. Wygeneruje nam się komenda, którą trzeba przekleić do shella na serwerze i uruchomić.

Po zainstalowaniu host pojawi nam się w zakładce Devices, a na serwerze usługa automatycznie zostanie dodana do autostartu – nie będziemy musieli się martwić czy będzie dostęp po restarcie serwera.

Aby dostać się do Proxmoxa wystarczy w zakładce Control Center – Access wybrać serwer oraz port, a następnie otworzyć sesję. Wygeneruje nam się tymczasowy link, który jest ważny przez dwie godziny. Teraz należy jedynie skopiować go i uruchomić w nowej karcie.